Μετά από μία μακρά περίοδο απραξίας εκ μέρους των τραπεζών και της πολιτείας στο ζήτημα των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, επανέρχεται στο προσκήνιο το φλέγον αυτό θέμα του διακανονισμού των δανειακών οφειλών.
Πουρνάρα 9, 15124, Μαρούσι Δευτέρα-Παρασκευή 08.00-20.00
Μετά από μία μακρά περίοδο απραξίας εκ μέρους των τραπεζών και της πολιτείας στο ζήτημα των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, επανέρχεται στο προσκήνιο το φλέγον αυτό θέμα του διακανονισμού των δανειακών οφειλών.
Με έντονη δυσπιστία έγινε δεκτό το νέο πλαίσιο για την οικειοθελή αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών από μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής κοινότητας. Αιτία είναι οι υψηλοί συντελεστές φορολόγησης και οι διαδικασίες που ακολουθούνται οι οποίες δημιουργούν την ανησυχία πως η οικειοθελής δήλωση θα αποτελέσει αφορμή να ληφθούν επιπλέον μέτρα σε βάρος των φορολογούμενων.
Υπολογισμός και απόδοση εισφορών για αυτοαπασχολούμενους σε 1-2 εργοδότες (Μπλοκάκια) σύμφωνα με την Φ 80000/οικ. 2460/106/ 2017»
Με το παρόν κείμενο δεν θέλουμε να αναλωθούμε στο τεχνικό-νομικό κομμάτι της παραγραφής των ελεγχόμενων χρήσεων καθώς αυτό έχει υπεραναλυθεί ήδη από έγκριτους επιστήμονες. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να παρουσιάσουμε τις πρακτικές επιπτώσεις που έχει δημιουργήσει η σύγχυση του ζητήματος της παραγραφής για τους φορολογούμενους και την Διοίκηση.
Η αναμενόμενη και πολυσυζητημένη ρύθμιση για την «Οικειοθελή αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών» είναι γεγονός. Στα άρθρα 57,58,59,60 και 61 του νόμου 4446/22-12-2016 καθορίζονται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή ή μη των φορολογουμένων σε αυτές τις ρυθμίσεις.
Οι ελεγκτικές υπηρεσίες εκτός από τους παραδοσιακούς τρόπους Ελέγχου, με τη βοήθεια της τεχνολογίας και τη συλλογή στοιχείων από διασταυρώσεις, με την αξιοποίηση των πληροφοριών που παρέχονται από τις τράπεζες για την πραγματική κίνηση των κεφαλαίων, ενσωμάτωσαν νόμους και πρακτικές οι οποίες εφαρμόζονται χρόνια σε αναπτυγμένες δυτικές χώρες πχ Ε.Ε. και Η.Π.Α.
Με τον νόμο υπ’αριθμ. 4441/2016, «Απλοποίηση διαδικασιών σύστασης επιχειρήσεων, άρση κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό και λοιπές διατάξεις» εισήχθησαν ορισμένες διατάξεις καινοτόμες και αρκετά προοδευτικές οφείλουμε να ομολογήσουμε, για την απλοποίηση της λειτουργίας της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.
Ο ασφαλιστικός νόμος 4387/2016 ο οποίος ψηφίστηκε την 12η Μαΐου 2016 έχει προκαλέσει τόση αναταραχή στον επαγγελματικό κόσμο όσο κανείς άλλος νόμος από την μνημονιακή και μετά εποχή. Όσοι δραστηριοποιούνται στην ελεύθερη οικονομία βρίσκονται σε αναμονή έκδοσης της εφαρμοστικής εγκυκλίου που ακολουθεί παραδοσιακά κάθε σύνθετο νομοθέτημα στη χώρα μας
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του νέου Κ.Φ.Ε (Ν.4172 / 2013) υπάρχει πλήρης εναρμόνιση του ορισμού της μόνιμης εγκατάστασης του μοντέλου ΣΑΔΦ (Συμφωνία Αποφυγής Διπλής Φορολογίας) του ΟΟΣΑ.
Όπως είναι γνωστό και με βάση τον προϊσχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 2238/1994) αλλά και με βάση τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), η παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου για διενέργεια φορολογικού ελέγχου είναι πενταετής. Ωστόσο, κατ’ εξαίρεση και σε περίπτωση που προκύπτουν μετά την πενταετία «συμπληρωματικά στοιχεία» η προθεσμία παραγραφής ανάγεται σε δεκαετία. Ο όρος «συμπληρωματικά στοιχεία» αποτελεί μία αόριστη νομική έννοια, που δεν ορίζεται ρητά στην νομοθεσία, αλλά κρίνεται κατά περίπτωση με βάση τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και σύμφωνα με την εκτίμηση της εκάστοτε φορολογικής αρχής και εντεύθεν του αρμόδιου δικαστηρίου, εφόσον η υπόθεση ακολουθήσει τη δικαστική οδό.
Σε προηγούμενη αρθρογραφία μας είχαμε αναδείξει το θέμα των συμπληρωματικών στοιχείων όσον αφορά τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε την ανακατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των ελεγκτικών οργάνων και πώς αυτό επηρεάζει το θέμα της παραγραφής.