Ενδοομιλικές συναλλαγές πραγματοποιούνται μεταξύ επιχειρήσεων οι οποίες θεωρείται ότι μοιράζονται κοινά συμφέροντα είτε με τη μορφή κοινής διοίκησης είτε λόγω της σύνθεσής τους. Όμως στην περίπτωση των ενδοομιλικών συναλλαγών μεταξύ των ελληνικών επιχειρήσεων δεν έχει ληφθεί καμία πρόνοια από τον Έλληνα νομοθέτη για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης, όπως συμβαίνει για τις αλλοδαπές επιχειρήσεις.

Στις αρχές του έτους είχαμε δημοσιεύσει στον ιστότοπο του Capital ένα άρθρο με το οποίο εξηγούσαμε την έννοια της φορολογικής κατοικίας, τα βήματα που απαιτούνται για να αλλάξει κάποιος τη φορολογική του κατοικία αλλά και τον τρόπο φορολόγησης των Ελλήνων οι οποίοι μεταναστεύουν και δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό. Ήδη βρισκόμαστε στα τέλη του έτους και οι εξελίξεις στο θέμα αυτό είναι πολλές τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας όσο και σε επίπεδο αποφάσεων.

Αποτελεί γενικότερη διαπίστωση ότι οι διενεργούμενοι έλεγχοι σε επιχειρήσεις καταλήγουν πολύ συχνά σε αμφιλεγόμενους καταλογισμούς, οι οποίοι δεν βρίσκουν έρεισμα στην εφαρμοστέα φορολογική νομοθεσία. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με τον καταλογισμό τελών χαρτοσήμου σε προκαταβολές πελατών-προμηθευτών με την αιτιολογία ότι πρόκειται για ταμειακές διευκολύνσεις/δάνεια.

Είναι αυτονόητο ότι η καταστολή της φοροδιαφυγής, μέσω στοχευμένων φορολογικών ελέγχων, συνιστά επιτακτικό σκοπό δημοσίου συμφέροντος. Κατά την διαδικασία στου ελέγχου, το βάρος απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που στοιχειοθετούν την αποδιδόμενη σε ορισμένο πρόσωπο φορολογική παράβαση φέρει κατ’ αρχήν η φορολογική Διοίκηση, λόγω του τεκμηρίου αθωότητας, που εφαρμόζεται όχι μόνο στις ποινικές αλλά και στις διοικητικές διαδικασίες.

Οι φορολογικοί συντελεστές, η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος (με τον νόμο «Κατρούγκαλου») και ο φόβος απώλειας περιουσίας (τραπεζικών καταθέσεων) εξανάγκασε πλήθος Ελλήνων να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό μετακομίζοντας οικογενειακώς ή μεταφέροντας τη φορολογική τους κατοικία νόμιμα ή παράνομα.

Ένας μόλις μήνας έχει περάσει από την ψήφιση στις 17.5.2019 του νόμου 4611/2019 για τη Ρύθμιση οφειλών προς Δ.Ο.Υ., Ασφαλιστικά Ταμεία και Δήμους σε έως και 120 δόσεις. Xιλιάδες φορολογούμενοι και επιχειρήσεις έσπευσαν να υποβάλουν αιτήσεις λαμβανομένης υπόψιν και της συντομότατης προθεσμίας για ρύθμιση των οφειλών. Δυστυχώς, όμως, όπως διαπιστώθηκε στην πράξη, απεδείχθη ότι υπάρχουν αξεπέραστες δυσκολίες.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ΑΑΔΕ και συγκεκριμένα του ίδιου του κ. Πιτσιλή, μέσα στο έτος 2019 θα διενεργηθούν 25.000 πλήρεις και μερικοί φορολογικοί έλεγχοι από τις αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες. Επίσης μέσα στο έτος 2019 αναμένουμε να διενεργηθούν από τις ελεγκτικές υπηρεσίες 2.500 έλεγχοι για τη διαπίστωση της ορθής εκπλήρωσης των μη ετήσιων υποχρεώσεων των φορολογιών κεφαλαίου. Από το σύνολο των υποθέσεων που θα ελεγχθούν, τουλάχιστον το 70% θα αφορά φορολογικά έτη, χρήσεις, υποθέσεις, περιόδους ή υποχρεώσεις της τελευταίας πενταετίας, ενώ ποσοστό τουλάχιστον 75% των ελέγχων θα αφορούν καταρχήν σε ελέγχους της τελευταίας τριετίας για τις οποίες έχει λήξει η προθεσμία υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

Πρόσφατα ψηφίσθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ο πολυσυζητημένος ν. 4611/2019 «Ρύθμιση οφειλών προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, τη Φορολογική Διοίκηση και τους Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού, Συνταξιοδοτικές Ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων και άλλες διατάξεις», ο οποίος – μεταξύ άλλων – περιέχει διατάξεις που εισάγουν σημαντικές αλλαγές στην εργατική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 48 του νόμου εντοπίζεται η πιο σημαντική από τις εργασιακές διατάξεις που περιέχει ο νόμος και η οποία αφορά την καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, δηλαδή την απόλυση εργαζομένου που έχει προσληφθεί με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου.

Ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών μετράει ήδη δύο χρόνια εφαρμογής και λειτουργίας από τον Μάιο του 2017 που ψηφίστηκε ο ν. 4469/2019 που τον προβλέπει. Ήδη με αφορμή το νομοσχέδιο για τη Ρύθμιση Οφειλών σε 120 δόσεις για οφειλές προς την Εφορία και τα Ασφαλιστικά Ταμεία στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στα βασικά σημεία του νομοσχεδίου, στη σχέση μεταξύ των δύο διαδικασιών, θα αναλύσουμε δε ορισμένα ειδικότερα σημεία του Εξωδικαστικού Μηχανισμού με βάση την έως τώρα εμπειρία μας από την διαδικασία αυτή. Βασική παρατήρησή μας μετά από τη μελέτη του νομοσχεδίου είναι ότι η Ρύθμιση των 120 δόσεων θα μπορέσει να λειτουργήσει επικουρικά προς τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών, ο οποίος σαφώς και αποτελεί μία πιο ολοκληρωμένη και άρτια διαδικασία και που εκτιμούμε ότι θα εξακολουθήσει να έχει τα πρωτεία όσον αφορά την ρύθμιση ιδίως των οφειλών από επιχειρηματική δραστηριότητα.

Ανάμεσα στα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει η νεοπαγής εταιρική μορφή της Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας είναι και η δυνατότητα οι εισφορές των εταίρων να είναι εξωκεφαλαιακές. Συγκεκριμένα, η Ι.Κ.Ε. είναι ο μοναδικός εταιρικός τύπος όπου είναι δυνατόν οι εισφορές να είναι και εξωκεφαλαιακές, δηλαδή παροχές που δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κεφαλαιακής εισφοράς, όπως π.χ. απαιτήσεις που προκύπτουν από ανάληψη υποχρέωσης εκτέλεσης εργασιών ή παροχής υπηρεσιών. Αντιθέτως, στις λοιπές κεφαλαιουχικές εταιρείες δεν επιτρέπονται οι εξωκεφαλαιακές εισφορές.